Weens Koffiehuis

Een Weens succesverhaal en immaterieel erfgoed van de UNESCO is de koffiehuiscultuur. Sinds 1685 geattesteerd, bereikte ze in de 19^de eeuw haar hoogtepunt en is niet enkel in Wenen verspreid maar in alle grotere steden van de voormalige Oostenrijks-Hongaarse Monarchie, van Zagreb tot Praag en van Innsbruck tot Lemberg.

Wat is zo bijzonder aan een ‘Wiener Kaffeehaus’? In de eerste plaats voor één kopje koffie urenlang krant te mogen lezen. Over het reilen en zeilen in de wereld met kennissen te discussiëren. Over de onderwerpen van kennissen welwillend met andere kennissen van gedachten te wisselen. Vloeiend van het ontbijt naar een kleine lunch over te gaan of direct zijn werk naar het koffiehuis te verhuizen. Dat deden talrijke kunstenaars en schrijvers, daarom wordt ook wel over literatuurcafés of koffiehuisliteratuur gesproken.

De koffie vormt natuurlijk de basis van een koffiehuis. Omdat hij werd gekookt, werden de uitbaters ‘Kaffeesieder’ (caféhouder) genoemd, ieder had en heeft hier zijn eigen mengelingen. Op de kaart zoekt u alleszins te vergeefs naar koffie, in de plaats vindt u:

Melange: espresso met hete melk en melkschuim
Verlängerter: espresso met de dubbele hoeveelheid water
Kleiner und Großer Schwarzer: Mokka/Espresso
Kleiner und Großer Brauner: Espresso met melk of slagroom, die extra wordt geserveerd
Fiaker: grote zwarte met veel suiker en rum of cognac
en, geschat, nog 100 andere koffiespecialiteiten.

Ook toetjes en taarten konden in de Weense koffiehuizen natuurlijk een plaats veroveren en gedeeltelijk werden ze wereldberoemd. De banketbakkers die hier ‘Zuckerbäcker’ (suikerbakkers) heten, schiepen onder andere de Sachertorte, de Malakofftorte (soort charlotte) en de Esterházy-Torte. Legendarisch zijn de Weense theekoekjes.

Hier volgt een kleine selectie van uitstekende koffiehuizen, die voor bezoekers ideaal in het centrum zijn gelegen: